next up previous
Next: Problem spektralny dla operatora Up: Zagadnienie odwrotne problemu spektralnego Previous: Zagadnienie odwrotne problemu spektralnego

Różniczkowe operatory w ramach teorii dystrybucji.

Niech iperator liniowy $ T: \, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$ ma dziedzinę $ D(T), \, \overline{D(T)}=\mathcal{H}$, gdzie $ \mathcal{H}$ jest przestrzenią Hilberta.

Definicja 14.1   Operator $ T: \, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$ nazywa się symetrycznym gdy dla dowolnych $ f,g \in D(T)$ zachodzi:

$\displaystyle (f,Tg)=(Tf,g)$ (14.1)

Zdefiniujemy teraz operator sprzężont do operatora $ T: \, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$. Niech $ f \in D(T)$ i $ g \in
\mathcal{H}$ jest taki element, że iloczyn skalarny

$\displaystyle (Tf,g):=\xi_{g}(f)$ (14.2)

definiuje dla wszystkich $ f \in D(T)$ ograniczony funkcjonał liniowy

$\displaystyle \xi_{g}: \, D(T) \rightarrow \mathbb{R}$ (14.3)

to znaczy $ \Vert\xi_{g}\Vert < \infty$. Wtedy ten funkcjonał (14.2) może być przedłużony na całość $ \overline{D(T)}=\mathcal{H}$, co daje możliwość zastosowania Tw. Riesz'a do funkcjonału (14.2). Mianowicie, istnieje wtedy takie element $ g_{T} \in \mathcal{H}$, który spełnia równość

$\displaystyle \xi_{g}(f)=(f,g_{T})$ (14.4)

dla wszystkich $ f \in D(T)$. Z drugiej strony na mocy (14.4) można zdefiniować dla takich $ g \in
\mathcal{H}$ odwzorowanie $ T^{*}: \, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$, że

$\displaystyle T^{*}: \, g \rightarrow g_{T}$ (14.5)

które jest oczywiście liniowym. Ten zbiór elementów $ g \in
\mathcal{H}$ dla których zachodzi (14.5) nazwiemy dziedziną $ D(T^{*})$, a sam operator (14.5) sprzężonym do operatora $ T: \, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$. Na ogół dziedzina $ D(T^{*})$ może być domknięta w $ \mathcal{H}$.

Lemat 14.2   Niech $ \overline{D(T^{*})}= \mathcal{H}$; wtedy operator $ T^{**}:
\, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$ istnieje i zachodzi własność:

$\displaystyle T^{**} \supseteq T, \quad D(T) \subseteq D(T^{**}).
$

Dowód jest wprost jako ćwiczenie.

Niech teraz operator $ T: \, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$ nazywa się samosprzężonym, gdy $ T=T^{*},$ $ \;
D(T)=D(T^{*})$.

Ponieważ na ogół $ D(T)\subseteq D(T^{*})$ dla operatora symetrycznego ma sens pojęcie roszerzenia samosprzężonego operatora symetrycznego.

Definicja 14.3   Niech $ T: \, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$ oraz $ \forall
x_{n} \to a, \, n \to \infty$ i $ Tx_{n} \to b, \,$ $ n
\to \infty$ w $ \mathcal{H}$, gdzie $ x_{n} \in D(T), \, n \in
\mathbb{Z}_{+}$. Jeśli wówczas zachodzi $ a \in D(T)$ i $ Ta=b$ to operator $ T: \, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$ nazywa się domnkniętym.

Jest oczywistym że operator $ T^{*}: \, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$ jest zawsze domniętym. Jeśli operator $ T: \, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$ jest symetrycznym, jest możliwość odzyskania jego rozszerzeń samosprzężonych. Takich rozszerzń może być dużo, gdyż istnieje dla symetrzycznego operatora $ T: \, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$ tylko jedno rozszerzenie symetryczne, ono nazywa się rozszerzeniem właściwym.
Zbadamy kilka operatorów symetrycznych w przestrzeni Hilberta $ \mathcal{H}:=L_{2}(a,b),\,$ $ (a,b)\subset \mathbb{R}^1$.
Niech

$\displaystyle D(T):=\{f \in L_{2}(a,b): \, f' \in L_{2}(a,b), \, f(a)=0=f(b)\}$ (14.6)

gdzie dla każdego $ f \in D(T)$

$\displaystyle Tf:=- i f',$ (14.7)

i funkcja $ f' \in L_{2}(a,b)$ jest rozumiana jako pochodna w sensie teorii dystrybucji dla każedgo $ \varphi \in D_{0}(a,b)$

$\displaystyle f'(\varphi):=-(f,\varphi')$ (14.8)

Jest oczywistym, że operator (14.7) jest symetrycznym: dla $ f,g \in D(T)$

$\displaystyle (f,Tg)=(Tf,g)$ (14.9)

Znajdujemy teraz sprzężony operator $ T^{*}, \mathcal{H}
\rightarrow \mathcal{H}$ do (14.7). Niech
$ \varphi
\in \mathcal{D}(a,b)\equiv C_{0}^{\infty}(a,b)$ i obliczamy wyrażenie (14.2) przy $ g:=\varphi$:

$\displaystyle \xi_{\varphi}(f):=(-i f',\varphi):=i \bar{f}(\varphi)=-i
 \bar{f}(\varphi') \Rightarrow (f,T\varphi)$ (14.10)

dla wszystkich $ f \in D(T)$. Jest oczywistym, że (14.10) jest ograniczonym funkcjinałem dla każdego $ \varphi \in
\mathcal{D}(a,b)$, tj. istnieje operator sprzężony
$ T^{*}: \, \mathcal{D}(a,b) \rightarrow \mathcal{H}$, taki że

$\displaystyle T^{*}\varphi := T \varphi$ (14.11)

dla wszystkich $ \varphi \in
\mathcal{D}(a,b)$. Tak więc, na podstawie (14.11) i wzięcia domknięcia przestrzeni $ \overline{\mathcal{D}(a,b)}=L_{2}(a,b)$, wnioskujemy że

$\displaystyle D(T^{*})=\{ g \in L_{2}(a,b): \, g'\in L_{2}(a,b)\},$ (14.12)

gdzie, dzięki (14.11)

$\displaystyle T^{*}g:=-i g'$ (14.13)

dla wszystkich $ g \in D(T^{*})$.

Ponieważ $ D(T^{*}) \supset D(T)$, wnioskujemy także że operator różniczkowania (14.7) nie jest samosprzężony w $ \mathcal{H}=L_{2}(a,b)$.

Zadania ćwiczeń:

a)

$\displaystyle D(T_{1})=\{f \in L_{2}(a,b): \, f' \in L_{2}(a,b) , \, f(a)=0\}, \quad T_{1}f=-i f',$ (14.14)

wtedy

$\displaystyle D(T_{1}^{*})=\{g \in L_{2}(a,b): \, g' \in L_{2}(a,b) , \, g(b)=0\}, \quad T_{1}^{*}g=-i g';$ (14.15)

b)

$\displaystyle D(T_{s})=\{f \in L_{2}(a,b): \, f' \in L_{2}(a,b) , \, f(a)=f(b)\}, \quad T_{s}f=-i f',$ (14.16)

wtedy

$\displaystyle D(T_{s}^{*})=D(T_{s}), \quad T_{s}g =-i g'$ (14.17)

dla $ g \in D(T_{s}^{*})=D(T_{s})$, tj. operator $ T_{s}: \,
L_{2}(a,b) \rightarrow L_{2}(a,b)$ jest samosprzężonym na $ L_{2}(a,b)$.
Rozważmy teraz operator Schturm'a-Liouville'a z jednym punktem osobliwym przy $ x = \infty$:

$\displaystyle D(T):=\{f \in \mathcal{H}: \, -f'' + q(x)f \in \mathcal{H}, \quad
 f(0)\}$ (14.18)

gdzie $ \mathcal{H}:=L_{2}(0, \infty):=L_{2}(\mathbb{R}_{+})$, oraz dla $ f \in D(T)$

$\displaystyle Tj:=-f''+ q(x)f.$ (14.19)

Funkcja $ q:\mathbb{R}_{+} \rightarrow \mathbb{R}_{+}$ jest wybrana tutaj ciągłą i nieujemną, tj. $ q \in C(
\mathbb{R}_{+}; \mathbb{R}_{+}) $.

Naszym zadaniem będzie odzyskanie operatora sprzężonego do (14.19). Dość prosto sprawdzić że operator (14.19) jest symetrycznym, tj.

$\displaystyle (Tf,g)=(f,Tg)$ (14.20)

dla wszystkich $ f,g \in \mathcal{D}(T)$.

Zbadamy własności operatora (14.19) na przestrzeni $ \mathcal{H}_{b}:=L_{2}(0,b)$. Ponieważ $ f,Tf \in \mathcal{H}_{b}$ dla każdego $ b \in \mathbb{R}_{+}$, oraz $ qf \in \mathcal{H}_{b}$, to $ f'' \in \mathcal{H}_{b}$ także dla każdego $ b \in \mathbb{R}_{+}$. Z tego wynika, że funkcje $ f$ oraz $ f'$ciągłe na półosi $ \mathbb{R}_{+}$, tj. $ f,f' \in C(\mathbb{R}_{+})$. Warunek brzegowy $ f(0)=0$ jest oczywiście ważny, ponieważ $ f \in L_{2}(\mathbb{R}_{+})$.

POnieważ $ f'' \in \mathcal{H}_{b}, \, b \in \mathcal{R}_{+}$, całkowaniem przez części znajdujemy:

$\displaystyle (f,-f''+qf):= \int_{\mathbb{R}_{+}}\bar{f}(x)\big[ -f''(x)+
q(x)f(x)\big] \mathrm{d}x=$     (14.21)
$\displaystyle \lim_{b \to
\infty}\int_{0}^{b}\bar{f}(x)\big[ -f''(x)+ q(x)f(x)\big] \mathrm{d}x=$      
$\displaystyle \lim_{b \to \infty}\Big\{ - \bar{f}(x)f'(x)
\big\vert _{0}^{b} + ...
...g( {\vert f'(x)\vert}^{2} +
q(x){\vert f(x)\vert}^{2}\big) \mathrm{d}x \Big \}=$      
$\displaystyle \lim_{b \to
\infty}\Big\{ - \bar{f}(b)f'(b) + \int_{0}^{b}\big( {\vert f'(x)\vert}^{2}
+ q(x){\vert f(x)\vert}^{2}\big) \mathrm{d}x \Big \}$      

Ostatnia całka w (14.21) może dążyć przy $ b \to
\infty$ do liczby dodatniej lub nieskończoności. W drugim przypadku, oczywiście $ Re \bar{f}f'(b) \to + \infty$, co powoduje do $ \frac{\mathrm{d}{\vert f\vert}{2}}{\mathrm{d}x} \to \infty$, co przeczy cakowalności z kwadratem funkcji $ f \in L_{2}(\mathbb{R}_{+})$. Tak więc, z (14.21) otrzymujemy, że $ f' \in
L_{2}(\mathbb{R}_{+})$ oraz $ \sqrt{q}f \in L_{2}(\mathbb{R}_{+})$.

Przejdziemy teraz do znalezienia $ D(T^{*}) \subset \mathcal{H}$ dla symetrycznego operatora $ T^{*} \supset T$. Jak wyżej, niech $ \varphi \in \mathcal{D}(\mathbb{R}_{+})=C_{0}^{\infty}(\mathbb{R}_{+})$ i rozważmy następne wyrażenie dla $ f \in D(T)$:

$\displaystyle \xi_{g}(f):=(Tf)(\varphi):=(f, -\varphi'' + q \varphi) \Rightarrow
 (f,\varphi_{T})$ (14.22)

gdzie oczywiście funkcjonał (14.22) jest ograniczony na $ D(T)$. Wtedy można zdefiniować operator sprzężony $ T^{*}: \, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$ jako

$\displaystyle T^{*}\varphi= \varphi_{T}:= -\varphi'' + q \varphi$ (14.23)

dla wszystkich $ \varphi \in \mathcal{D}(\mathbb{R}_{+})$. Niech teraz $ g \in D(T)$ tj. na mocy (14.23)

$\displaystyle T^{*}g= -g'' + q g$ (14.24)

Z (14.24) analogicznie do (14.21) zachodzi że $ g'
\in \mathcal{H}, \quad \sqrt{q}g \in \mathcal{H}$. Teraz dla każdego $ f \in D(T)$ oraz $ q \in D(T^{*})$ znajdujemy że

$\displaystyle (f, -\varphi'' + q \varphi) = \lim_{b \to \infty}\Big[ -\bar{f'}g
 \big\vert _{0}^{b} + \int_{0}^{b}(\bar{f'}g'+ q \bar{f}g) \mathrm{d}x \Big]$ (14.25)

Całka w (14.25) jest skończona, ponieważ $ f',g',\sqrt{q}f$ oraz $ \sqrt{q}g \in \mathcal{H}$. Wobec granicy $ \lim_{b \to \infty}\big[ \bar{f'(0)}g(0)-\bar{f'(b)}g(b)
\big]=0$ można przewidzieć że granica $ \lim_{b \to \infty
}\bar{f}(b)g(b)=0$, ponieważ całka $ \int_{\mathbb{R}_{+}}f'(x)g(x) \mathrm{d}x < \infty$. Całkując (14.25) przez części, otrzymujemy teraz wyrażenie

$\displaystyle (-f'' +qf,g)=\bar{f'}(0)g(0)+ \lim_{b \to \infty}\Big[ \bar{f}g'
 \big\vert _{0}^{b}+ \int_{0}^{b}\bar{f}(-g''+qg)\mathrm{d}x \Big]$ (14.26)

Na mocy (14.24) całka (14.26) istnieje, tj. istnieje granica $ \lim_{b \to \infty}\bar{f}(b)g'(b)=0$, ponieważ $ \bar{f}g' \in \mathcal{H}$. Tak więc, z warunku $ f(0)=0$ otrzymujemy z (14.26) że

$\displaystyle (-f'' +qf,g)=\bar{f'}(0)g(0)+ (f,-g''+qg)$ (14.27)

Ponieważ $ (Tf,g)=(f,T^{*}g)$ na mocy definicji operatora sprzężonego $ T^{*} \supset T$, z (14.27) otrzymujemy że $ \bar{f'}(0)g(0)=0$, tj. $ g(0)=0$. Stąd widzimy że $ D(T^{*})= \{g \in \mathcal{H}: \, T^{*}g \in \mathcal{H}, \,
g(0)=0 \}$, tj, $ D(T^{*})=D(T)$ z czego wnioskujemy, że operator $ T^{**} \supset T$, tj, jest samosprzężony.
Wniosek W przypadku gdy

$\displaystyle D(T)=\{ f \in \mathcal{H}: \, Tf \in =\mathcal{H}
 =L_{2}(\mathbb{R}) \}$ (14.28)

operator liniowy

$\displaystyle Tf: =- f''+qf$ (14.29)

na całej osi $ \mathbb{R}$ będzi też samosprzężony bez żadnego warunku brzegowego, tj. $ T^{*}=T$.
Dowód jako ćwiczenie.

Jak juz mówiliśmy wcześniej, są operatory domknięte na $ D(T) \subset \mathcal{H}$. W przypadku gdy operator nie jest domknięty on może mieć domknięte rozszerzenie $ T' \supset T$ z dziedziną $ D(T')
\supset D(T)$. W przypadku gdy takie domknięte rozszerzenie ma $ T' \supset T$ ma najmniejszą dziedzinę $ D(T')$ z możliwych, to operator $ T' \supset T$ nazywamy domknięciem operatora $ T: \, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$.

Z samej definicji zachodzi, że operator $ T: \, \mathcal{H} \rightarrow \mathcal{H}$ ma domknięcie wtedy i tylko wtedy kiedy zachodzi taka własność: jeśli dla każdego ciągu
$ D(T) \ni f_{n}
\to 0, \quad n \to \infty$ istnieje granica $ Tf_{n} \rightarrow g,
\quad n \to \infty$ to $ g=0$. Tak więc $ D(T')=D(T) \cup \{f \in
\overline{D(T)}: \, \forall f_{n} \in D(T), n \in \mathbb{Z}_{+},
\textrm{ że } \lim_{n \to \infty}f_{n}=f $ oraz $ \lim_{n \to
\infty} Tf_{n} \rightarrow g, \quad Tf:=g \}$.


next up previous
Next: Problem spektralny dla operatora Up: Zagadnienie odwrotne problemu spektralnego Previous: Zagadnienie odwrotne problemu spektralnego
Andrzej Janus Szef 2001-12-05